حکمت خداوند در خلقت فرشته ها :
از آنجائیکه خداوند دارای صفات کمالی چون رحمانیت وفیاضیت است ، یعنی وجود دهنده مطلق است وهر پدیده ای در عالم امکان وعدم برای وجود پیدا کردن نیازمند به فیض خداوند است ؛ پس خداوند از روی رحمت گسترده اش و وجود بخشی اش به هر ممکنی فیض وجود میبخشد تا از امکان وعدم به عالم وجود تشرف پیدا کنند .
بنابر این فرشته ها به عنوان یک پدیده یا نوعی آفرینش بخاطر رحمت وفیاضیت خداوند پا به عرصه وجود نهاده اند واگر این لطف ورحمت نبود هرگز وجود نداشتند .
پس هر موجودی وجودش در این جهان بزرگ محصول لطف وفیاضیت ورحمت خداوند است که به اقتضای صفات کمالیه مذکور خداوند واراده ومشیت ناشی از حکمت ولطفش پا به عرصه هستی می گذارند.
این قاعده برای همه مخلوقات صادق است چه فرشته ها چه انسان ها وچه موجودات پست تر پس هیچ موجودی برای رفع نیازی خارج از نیاز خود ویا دیگر مخلوقات آفریده نشده است تا سئوال شود مگر خداوند نیاز داشته است .
بنابر این همه موجودات در اثر رحمت وفیاضیت خدا آفریده شده اند ؛وهر پدیده ای که قابل تصور در وجود است وقابلیت دریافت رحمت وشایستگی وجود پیدا کردن باشد ، خداوند از او فیض وجود و رحمت گسترده اش را را دریغ نمی سازد وبرای همین آفریده می شود.
پس هر فرشته ای وظایفی را در جهان ماده و معنا دارد و به همین خاطر آفریده شده اند. گروهی پیوسته در ذکر خداوند هستند و گروهی حاملان عرشند . گروهی حاملان وحی و گروهی تدبیر جهان ماده را بر عهده دارند تا با ایجاد علل و اسباب مـادی چرخه ی این جهان را بچرخاند.
با این بیان باید بگوییم آفرینش فرشتگان به خاطر فیض و رحمت خدا بود نه این که خدا نیازی به همکاری اون ها داشته باشه. درسته وقتی وظایفی به آن ها محول شد ، به معنای نیاز خالق نیست بلکه به معنی انجام شدن هر کار و طی مسیرش طبق قانون اسباب و مسببات می باشد. و الا بر کسی پوشیده نیست که خداوند قادر متعال است و نیازی به همراهی کسی ندارد.
در هر نظام و مجموعه ایی وجود سلسله مراتب منظم ، نشان از نظام مندی و روش مندی هندسه آفرینش در آن مورد دارد.
به طور مثال؛ مگر خداوند متعال به طور مستقیم نمی تواند درخت خشکیده ای را سرسبز کند ؟!!
چنان که گاهی پیامبران و امامان(علیهم السلام) به اذن خدا چنین کاری را می کردند، اما شکل گیری و هدفمندی نظام آفرینش به آن است که آب از طریق ریشه ها جذب ساقه درخت شود و به برگها برسد و برای این منظور نزول باران و هدایت آب ها و کار باغبان ها و... همگی معنا و مفهوم پیدا می کنند و نشاط و فعالیت و گردش کار جهان را فرا می گیرد و در غیر این صورت سستی و رکود و جدایی میان موجودات حاکم می شد.
خداوند متعال که حکیم و احسن الخالقین است نظام جهان را بر بنیانی محکم و زیبا استوار کرده است و لازمه چنین نظامی سلسله مراتب می باشد
در همین رابطه جایگاه وجود فرشتگان در نظام آفرینش تعریف می شود.یعنی اعمالی رو که انجام می دهند طبق قانون اسباب و مسببات صورت می گیرد.
اما در باره اصل وجود فرشتگان :هدف از خلقت هر مخلوقی به خود مخلوقات باز میگردد نه به خداوند متعال زیرا خداوند بی نیازمطلق است وهدف به وی بازنمی گردد.